Dyskusja ws. płacy minimalnej w Niemczech i Francji odbyła się w Luksemburgu 7 czerwca br. podczas spotkania unijnych ministrów odpowiedzialnych za transport na wniosek Polski, która sprzeciwia się pomysłom władz w Paryżu i Berlinie. Poparło nas kilkanaście krajów.

Polska uważa, że pomysły Francji i Niemiec dzielą unijny rynek, a na kierowców ciężarówek nakładają biurokratyczne wymogi, które są zbyt kosztowne. Część firm upadnie, bo nie będą w stanie ponosić tych kosztów. - Jeśli wyeliminujecie naszych kierowców, kto będzie woził towary również po Waszych drogach? We Francji i w Niemczech nie znajdzie się tylu kierowców, by obsłużyć cały ruch towarowy, w przypadku wyeliminowania kierowców z państw wschodnich - mówił podczas dyskusji w Luksemburgu minister infrastruktury Andrzej Adamczyk.

(...) Do krajów Europy Środkowo - Wschodniej dołączyły także Hiszpania, Portugalia, oraz Irlandia i skrytykowały Francję i Niemcy za wprowadzanie regulacji na poziomie krajowym, które niszczą europejską jedność.

W sumie 14 państw zaapelowało do Komisji Europejskiej, aby pilnowała spójności jednolitego rynku. Francję i Niemcy podczas debaty w Luksemburgu poparły oficjalnie Szwecja, Dania, a także Belgia.

***

- Decyzję Komisji Europejskiej w sprawie przepisów o niemieckiej płacy minimalnej poznamy w ciągu tygodni, nawet dni - ujawniła w Trójce komisarz UE Elżbieta Bieńkowska.

Na nowe niemieckie prawo w sprawie płacy minimalnej poskarżyło się 17 krajów - mówiła w Trójce  Elżbieta Bieńkowska, unijna komisarz UE do spraw rynku wewnętrznego i usług. Komisarz ds. rynku wewnętrznego i usług powiedziała, że ten problem tylko tytułowany jest jako przepisy o płacy minimalnej. Zastrzegła, że KE jest za ideą europejskiej płacy minimalnej. - Tu jednak mówimy o całym pakiecie dodatkowych obciążeń administracyjno-biurokratycznych dla zagranicznych przedsiębiorców przejeżdżających przez Niemcy - wyjaśniła.

Więcej na stronie Polskiego Radia

Polscy przewoźnicy z dużymi szansami na wygraną z Francją i Niemcami

Paryż i Berlin są coraz bardziej osamotnione w sprawie płacy minimalnej, która uderza w naszych przewoźników. Jak donosi nasza korespondentka Katarzyna Szymańska-Borginon, podczas spotkania unijnych ministrów do spraw transportu wyszło na jaw, że już 14 krajów jest przeciwnych wprowadzeniu obowiązkowej płacy minimalnej dla kierowców międzynarodowych.

(…) Jest już jednak pewne, że Komisja Europejska będzie musiała ukrócić działania Francji, która poszła w ślady Niemców i chce stosować płacę minimalną wobec naszych przewoźników, by wyprzeć ich z rynku.
Rozgłos sprawie nadała Polska. Sprawy teraz nikt nie zamiecie pod dywan - powiedział minister infrastruktury Andrzej Adamczyk.

Więcej na stronie RMF24

Jak poinformowało PAP źródło zbliżone do wtorkowego spotkania unijnych ministrów odpowiedzialnych za transport, z inicjatywy Czech do komisarz UE ds. transportu Violety Bulc wystosowany został we wtorek list 11 krajów członkowskich w tej sprawie.

W piśmie Słowenii, Węgier, Litwy, Bułgarii, Łotwy, Słowacji, Estonii, Czech, Rumunii, Polski, a także Malty zwraca się uwagę na problemy dla sektora transportowego, jakie mogą wynikać z podejścia Francji i Niemiec.

Sygnatariusze pisma zaznaczyli, że tendencje jakie obserwują, "mogą bardzo szybko spowodować znaczącą fragmentację rynku wewnętrznego i odejście od jednolitego europejskiego obszaru transportu".

Więcej na stronie TVN24/BiS

Minister infrastruktury i budownictwa Andrzej Adamczyk wziął udział w spotkaniu ministrów ds. transportu krajów członkowskich Grupy Wyszehradzkiej (V4), które odbyło się 7 czerwca 2016 r. na marginesie posiedzenia Rady Unii Europejskiej ds. Transportu, Telekomunikacji i Energii (Rady TTE) w Luksemburgu. 
Grupa Wyszehradzka  spotkała się z  inicjatywy strony czeskiej, sprawującej obecnie przewodnictwo w V4 (do czerwca 2016 r.). Prezydencja czeska przekazała przewodnictwo (w obszarze transportu i infrastruktury) Polsce, która będzie sprawowała je od lipca 2016 r. do czerwca 2017 r.

(…) Dla Polski najważniejszym punktem obrad jest poinformowanie instytucji unijnych i innych państw członkowskich o potencjalnych problemach, jakie dla przewoźników drogowych transportu międzynarodowego niosą wprowadzane przez niektóre kraje członkowskie regulacje wewnętrzne, nie do końca zgodne z ideą wspólnego rynku.

Więcej na stronie Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa

Pismo przeciwko fragmentacji unijnego rynku, skierowane do komisarz Violety Bulc, podpisane przez ministrów z 11 krajów.

***

Wspólne wystąpienie Krajów Członkowskich (o podobnych poglądach) przeciwko fragmentacji rynku transportowego UE

7 czerwca 2016 r.

Szanowna Pani Komisarz,

My, ministrowie transportu Republiki Bułgarii, Czeskiej Republiki, Republiki Estonii, Węgier, Republiki Łotewskiej, Litewskiej Republiki, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Rumunii, Republiki Słowackiej i Republiki Słoweńskiej jesteśmy zobowiązani do przedstawienia Pani naszych obaw dotyczących rozwoju sytuacji w sektorze transportu, zarówno na szczeblu Unii Europejskiej, jak i na szczeblu krajowym, gdzie obserwujemy tendencje, które mogą wkrótce spowodować znaczny podział rynku wewnętrznego i odejście od Jednolitego Wspólnego Rynku.

Już od pewnego czasu kwestie merytoryczne dotyczące międzynarodowego transportu drogowego były przedmiotem silnego upolitycznienia. Obawiamy się, że działania, które pozwalają zwiększyć konkurencyjność sektora -  i gdzie kraje członkowskie mogłyby łatwo osiągnąć porozumienie – są celowo wiązane z propozycjami, które są uciążliwe dla sektora transportu i kontrowersyjne dla wielu krajów członkowskich.

Przykładem jest kampania przeciwko tak zwanemu dumpingowi socjalnemu, gdzie zamiast koncentrowania się na osiąganiu uczciwej konkurencji poprzez zwalczanie nieuczciwych praktyk i likwidowanie fenomenu nielegalnej pracy - reprezentowane głównie przez nadużycia firm „skrzynek pocztowych” (letterbox companies) - spotykamy się z zamiarem ograniczania  transportu drogowego, w tym kabotażu; regulowania płacy kierowcy i nakazywania kierowcom do odbierania ich czasu odpoczynku w hotelach.

Działania na szczeblu krajowym, szczególnie w Niemczech i  we Francji, również są powodem naszych obaw, ponieważ nie należy lekceważyć wpływu restrykcyjnych praktyk krajowych na swobodny przepływ ładunków i usług. Krajowe regulacje dotyczące płacy minimalnej i inne wymagania krajowe, takie jak ustanowienie stałego przedstawiciela na rynku, i przedstawianie dokumentów dotyczących zatrudnienia w języku kraju na terenie którego wykonuje się transport, stanowi jednostronną barierę w transporcie z przekroczeniem granic. Chociaż zauważamy, że podobne przepisy przewiduje dyrektywa 2014/67/EU, należy zauważyć wysoko mobilny charakter międzynarodowego transportu drogowego, który wymaga sprzyjających ram prawnych w celu korzystania z rynku wewnętrznego.

Powyższe przykłady i podobne praktyki protekcjonistyczne  stanowią poważne wyzwanie dla utrzymania rynku wewnętrznego dla transportu. Biorąc pod uwagę reakcje wszystkich zainteresowanych, praktyczna strona tych działań pozostaje wątpliwa, ponieważ powodują one wzrost  obciążeń administracyjnych, wzrost kosztów transportu i pustych przebiegów, jednocześnie ograniczając dostęp do rynku i utrudniając prace legislacyjne w kwestiach merytorycznych.

Szanowna Pani Komisarz, jest naszym wspólnym przekonaniem, że Komisja może odegrać kluczową rolę w przestrzeganiu zasad Unii Europejskiej i zapobieżeniu fragmentacji rynku wewnętrznego.
Mając to na uwadze, prosimy Panią Komisarz i Pani służby do podjęcia akcji przeciwko działaniom protekcjonistycznym, które ostatnio pojawiają się w Unii Europejskiej oraz  zabezpieczenia sensownych, jasnych, prostych, niedyskryminujących ram prawnych, które zabezpieczą efektywne funkcjonowanie sektora transportu drogowego zgodnie z podstawowymi swobodami rynku wewnętrznego. Mamy nadzieję, że nadchodzące inicjatywy Komisji dotyczące transportu drogowego uwzględnią te zagadnienia, które są bardzo ważne dla naszych krajów.

[Skan pisma zamieszczamy poniżej]

Komisja Europejska - komunikat prasowy

Komisja przedstawia reformę dyrektywy o delegowaniu pracowników

Strasburg, 8 marca 2016

Komisja Europejska przedstawi dziś ukierunkowaną rewizję przepisów dotyczących delegowania pracowników.

Rewizja ta jest odzwierciedleniem zobowiązania wyrażonego w wytycznych politycznych dla obecnej Komisji dotyczącego promowania zasady, zgodnie z którą ta sama praca w tym samym miejscu powinna być wynagradzana w ten sam sposób. Rewizja ta została ogłoszona w programie prac Komisji na 2016 r. Celem przedłożonego wniosku jest ułatwienie delegowania pracowników w warunkach uczciwej konkurencji i poszanowania praw pracowników, którzy są pracownikami najemnymi w jednym państwie członkowskim i których pracodawca tymczasowo wysłał do pracy w innym państwie członkowskim. Konkretnie inicjatywa ma na celu zapewnienie uczciwych warunków wynagrodzenia i równych warunków konkurencji między firmami delegującymi pracowników a lokalnymi przedsiębiorstwami w kraju przyjmującym.

Marianne Thyssen, unijna komisarz odpowiedzialna za zatrudnienie, sprawy społeczne, umiejętności i mobilność pracowników, powiedziała: „Od pierwszego dnia swojego urzędowania powtarzam, że musimy ułatwić mobilność siły roboczej i że musi ona funkcjonować w sprawiedliwy sposób. Przyjęty dziś wniosek stworzy ramy prawne dotyczące delegowania pracowników, które będą przejrzyste, sprawiedliwe i łatwe do wyegzekwowania.”

Ukierunkowany przegląd przepisów poskutkuje wprowadzeniem zmian w trzech głównych obszarach: wynagrodzenia pracowników delegowanych, w tym w sytuacjach podwykonawstwa; przepisów dotyczących pracowników tymczasowych oraz delegowania długoterminowego.

Zgodnie z wnioskiem pracownicy delegowani ogólnie skorzystają z tych samych zasad regulujących warunki wynagrodzenia i pracy, które mają zastosowanie do pracowników lokalnych. Będzie się to odbywać w pełnym poszanowaniu zasady pomocniczości oraz sposobu, w jakim zasady te są określane przez organy publiczne lub partnerów społecznych w danym państwie członkowskim. Obecnie pracownicy delegowani są już objęci tymi samymi przepisami, co pracownicy przyjmującego państwa członkowskiego, ale tylko w niektórych dziedzinach – takich jak zdrowie lub bezpieczeństwo. Pracodawca nie jest jednak zobowiązany do zapłacenia pracownikowi delegowanemu więcej niż minimalna stawka wynagrodzenia ustalona przez kraj przyjmujący. Ta sytuacja może skutkować różnicami w wynagrodzeniu pomiędzy pracownikami delegowanymi i pracownikami miejscowymi oraz prowadzić potencjalnie do nieuczciwej konkurencji między przedsiębiorstwami. Oznacza to, że pracownicy delegowani otrzymują często niższe wynagrodzenie od innych pracowników wykonujących tę samą pracę.

Od tej chwili wszystkie zasady dotyczące wynagrodzenia, które są powszechnie stosowane do pracowników lokalnych, muszą być przyznane pracownikom delegowanym. Wynagrodzenie nie będzie obejmować jedynie minimalnych stawek płacy, lecz także, w stosownych przypadkach, inne elementy, takie jak premie czy dodatki. Państwa członkowskie będą musiały w przejrzysty sposób określić poszczególne elementy składowe wynagrodzenia na ich terytorium. Zasady określone na podstawie przepisów prawnych lub układów zbiorowych mających powszechne zastosowanie stają się obowiązkowe dla pracowników delegowanych we wszystkich sektorach gospodarki. Wniosek ten daje również państwom członkowskim możliwość określenia, że podwykonawcy muszą zapewnić swoim pracownikom taką samą płacę co głównemu wykonawcy. Możliwe jest to jedynie wtedy, gdy będzie to stosowane w sposób niedyskryminujący: ta sama zasada musi mieć zastosowanie zarówno do podwykonawców krajowych, jak i transgranicznych.

Przedstawiony dziś wniosek zagwarantuje także stosowanie przepisów krajowych dotyczących pracy tymczasowej w przypadku gdy agencje pracy tymczasowej mające siedzibę za granicą delegują pracowników do innego państwa członkowskiego.

Jeżeli okres delegowania przekroczy 24 miesiące, stosowane muszą być warunki zgodne z prawem pracy przyjmującego państwa członkowskiego, o ile jest to z korzyścią dla pracownika delegowanego.

Zmiany te zapewnią pracownikom lepszą ochronę, większą przejrzystość i pewność prawa oraz zagwarantują równe warunki działania firmom krajowym i firmom delegującym, w pełni respektując systemy rokowań w sprawie wynagrodzeń państw członkowskich.

Kontekst
Delegowanie pracowników ma miejsce wówczas, gdy usługi są świadczone ponad granicami w ramach jednolitego rynku. Pracownik delegowany jest zatrudniony w jednym państwie członkowskim UE, ale wysłany przez swego pracodawcę do pracy tymczasowej w innym państwie członkowskim.
W latach 2010–2014 liczba pracowników delegowanych wzrosła prawie o 45 proc. W 2014 r. około 1,9 mln europejskich pracowników zostało oddelegowanych do pracy w innych państwach członkowskich.
Delegowanie pracowników jest szczególnie częste w sektorze budownictwa, w przemyśle wytwórczym i w sektorach usług, takich jak usługi osobiste (edukacja, zdrowie i opieka społeczna) oraz usługi dla przedsiębiorstw (administracyjne, specjalistyczne i usługi finansowe).
Po przyjęciu reformy dyrektywa o pracownikach delegowanych z 1996 r. uzupełni dyrektywę w sprawie egzekwowania przepisów o delegowaniu pracowników z 2014 r., która musi być transponowana do prawa krajowego do czerwca 2016 r. (zob. IP-14-542). Dyrektywa o egzekwowaniu przewiduje nowe instrumenty do walki z oszustwami i nadużyciami oraz mające na celu ulepszenie współpracy administracyjnej między organami krajowymi odpowiedzialnymi za delegowanie pracowników.